Belcekız efsanesi, Fethiye'nin ünlü Ölüdeniz Plajı'na adını veren romantik ve trajik bir hikâyedir. Efsaneye göre, yıllar önce Fethiye açıklarından geçen gemiler, içme suyu temin etmek için kıyıya yaklaşırdı. Bir gün yaşlı bir kaptan ve oğlu, gemileriyle bu bölgeden geçerken su almak için kıyıya demir attılar. Kaptanın genç oğlu, kayığıyla kıyıya çıktığında güzelliği dillere destan Belcekız'ı gördü ve ona âşık oldu. Belcekız da aynı hisleri paylaşıyordu, ancak oğlanın terk edemeyeceği bir babası ve gemisi vardı.
Efsaneye göre, genç oğlan her seferinde Belcekız'ı görmek için kıyıya yaklaşmak isterdi, ancak yaşlı kaptan denizin dalgalı olduğunu düşünerek buna karşı çıkardı. Bir gün, oğlan babasını dinlemeyip kıyıya yaklaşmaya çalışırken, kaptanla aralarında bir tartışma çıktı. Kaptan, oğlunun sözünü dinlememesine öfkelenerek onu denize itti. Genç oğlan boğularak hayatını kaybetti. Belcekız ise bu trajedi karşısında büyük bir üzüntüyle kendini kayalıklardan aşağıya bıraktı.
Bu efsane, Ölüdeniz'in her zaman durgun ve sakin olmasını, Belcekız'ın ise dalgalı ve hareketli olmasını açıklayan bir hikâye olarak anlatılır. Fethiye'yi ziyaret edenler, bu romantik efsanenin izlerini Belcekız Plajı'nda ve Ölüdeniz'in eşsiz güzelliğinde bulabilirler.
Belcekız efsanesinde iki ana karakter öne çıkıyor: Belcekız ve genç denizci.
Belcekız: Efsaneye göre, güzelliğiyle dillere destan bir genç kızdır. Kıyıya su almak için gelen gemicilerden birine âşık olur. Ancak kader, onun aşkını trajediye dönüştürür. Sevdiği kişinin denizde boğulmasına tanık olduktan sonra, büyük bir üzüntüyle kendini kayalıklardan aşağıya bırakır. Onun adı, bugün Fethiye'deki Belcekız Plajı'na verilmiştir.
Genç Denizci: Babasıyla birlikte gemiyle seyahat eden bu genç adam, Belcekız'a âşık olur. Ancak babası, denizin dalgalı olduğunu düşündüğü için kıyıya yaklaşmasına izin vermez. Bir gün, babasının uyarılarını dinlemeyerek kıyıya yaklaşmaya çalışırken aralarında bir tartışma çıkar. Babası, oğlunu denize iterek trajik bir şekilde ölümüne sebep olur. Onun öldüğü yer ise Ölüdeniz olarak anılmaya başlanır.
Bu efsane, Ölüdeniz'in sakin ve durgun yapısını, Belcekız'ın ise dalgalı ve hareketli olmasını açıklayan romantik ve trajik bir hikâye olarak anlatılır.