Ferhat ile Şirin, klasik Türk ve İran edebiyatında işlenen efsanevi bir aşk hikâyesidir. Hikaye, Sasani Hanedanı'ndan II. Hüsrev ile Azerbaycan'da Berde kentinin hükümdarı Şirin arasındaki aşkı anlatan Hüsrev ile Şirin öyküsüne dayanır.
Ancak, Türk edebiyatında Ali Şir Nevai, Hüsrev yerine soyut bir aşk kahramanı olan Ferhat'ı merkeze alarak öyküyü farklı bir içerikle Ferhad-u Şirin adıyla kaleme almıştır. Hikaye, zamanla halk edebiyatına da geçmiş ve Anadolu'da farklı varyantları ortaya çıkmıştır. Ferhat, sabır ve tahammülün, Şirin ise güzelliğin sembolü olarak kabul edilmiştir.
Efsaneye göre Ferhat, nakkaş ustasıdır ve Sultan Mehmene Banu’nun sarayını süslemek için görevlendirilir. Burada Şirin’e aşık olur. Ancak Sultan Mehmene Banu, Ferhat’ın bu sevdadan vazgeçmesi için ona Elma Dağı’nı delerek su getirme şartı koşar. Ferhat, büyük bir azimle dağı delmeye başlar. Ancak Sultan, Ferhat’a Şirin’in öldüğü haberini gönderir. Bu haber üzerine Ferhat, büyük bir üzüntüyle hayatını kaybeder. Şirin de Ferhat’ın ölümünü öğrenince kendini kayalıklardan aşağıya atarak can verir.
Bu destansı aşk hikayesi, sabır, fedakârlık ve imkânsız aşkın sembolü olarak edebiyat ve halk kültüründe önemli bir yer tutmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder