ALZHEİMER

Eğer bir gün bunama veya Alzheimer kapımı çalarsa, ailemin ve sevdiklerimin bu mesajı yanımda tutmasını isterim.

Okumalarını, hatırlamalarını ve benim yönümü kaybettiğimde ilham almalarını isterim.

1. Bana nazikçe yaklaşın.

İçeri girerken sadece “Merhaba, ben [adınız]” deyin. Bana beni tanıyıp tanımadığınızı sormayın; bu soru tahmin ettiğinizden fazla incitebilir.

2. Dünyama girin.

Eskiden var olan birini beklediğimden bahsedersem, beni düzeltmeye çalışmayın. Benim evrenim farklı olabilir ama bu bana huzur verir.

3. İnançlarımı çürütmeyin.

Sözlerim tuhaf görünse de bunlar benim yönlerim. Onları kırmak yalnızca kafamı karıştırır.

4. Bunu kişisel algılamayın.

Yüzünüze isim koyamazsam, bu sizi reddettiğim anlamına gelmez. Belleğim kayboluyor olabilir, ama kalbim hâlâ hatırlıyor.

5. Bana onurlu kalma imkânı verin.

Hareketlerim beceriksiz olsa da denememe izin verin. Biraz bağımsızlık bırakın.

6. Açıklamalarınızdan önce elinizi uzatın.

Kaybolduğumda, nazik bir dokunuş bin sözden daha değerlidir.

7. Bana saygıyla konuşun.

Artık bir çocuk değilim. Hâlâ saygıdeğer bir yetişkinim.

8. Tutkularımı yeniden canlandırın.

Bir melodi, bir yürüyüş, bir kitap sayfası… zevklerim hâlâ canlıdır, ne kadar kırılgan olsam da.

9. Mutlu anılarımı uyandırın.

Geçmişten bir hikâye sorun. Şimdi anlatamadığımı, bazen anılarımla açıklayabilirim.

10. Huzursuzluğumu anlayın.

Sinirliysem açlık, acı veya korku olabilir. Yargılamadan önce nedeni arayın.

11. Bana nasıl davranılmasını istiyorsanız öyle davranın.

Hâlâ bir bütünüm; kırılganlıklarım var ama insanlığım da var.

12. Sessiz ihtiyaçlarımı öngörün.

Bir bardak su, atıştırmalık, battaniye… bazen bu küçük detaylar endişemi yatıştırır.

13. Ben yokmuşum gibi konuşmayın.

Sessizlikte bile duyuyorum. Uzakta olsam bile hissediyorum.

14. Yükü tek başınıza üstlenmeyin.

Yardıma ihtiyacınız varsa isteyin. Bu başarısızlık değil, bir sevgi göstergesidir.

15. Beni ziyaret edin.

Gösteremesem de varlığınız bir çapa, dünyaya bağlanmamı sağlar.

16. Hatalarımı affedin.

İsimlerinizi veya yüzlerinizi karıştırırsam kızmayın. Bu hastalık, ben değilim.

17. Müziğimi duyurun.

Sevdiğim şarkılar ruhumu uyandıran anahtarlardır.

18. Garip hareketlerime saygı gösterin.

Bir nesneyi sürekli kucağımda tutmam veya aynı şeyleri taşımam, kendimi güvenceye alma yöntemimdir.

19. Beni hayattan uzaklaştırmayın.

Farklı katılsam da, gülüşleri, yemekleri ve aile anlarını tadabilmeme izin verin.

20. Basit dokunuşlarınızı sunun.

Bir gülümseme, omuza dokunuş, sevgi dolu bir bakış… bu dili hâlâ anlıyorum.

21. Ben kimim hatırlayın.

Unutmanın ve sessizliğin ardında hâlâ benim. Belki daha kırılganım, ama hâlâ sevginizi hak ediyorum.

Bu mesaj, bunama ve Alzheimer hastası tüm insanlara bir saygı duruşu, ve onları her gün sabır, şefkat ve cesaretle destekleyenlere teşekkür niteliğindedir.